Hoi,
Na Budapest zijn we doorgereden richting Turkije. De Turkse grens verliep op zich prima, we reden van hokje naar hokje en moesten elke keer weer iets laten zien. Bij het laatste hokje bedachten ze dat we de hele auto moesten leeg pakken, pff. Gelukkig mochten we na twee bakken en wat losse spullen stoppen en vroegen ze alleen nog naar de drank die we mee hadden en wat er op het dak lag (dit alles zonder één woord Engels!). Alles was prima en we konden door 🙂
Na een nachtje een camping zijn we naar Istabul gereden. Parkeren bij het appartement was een leuke uitdaging, de eigenaar is met ons de hele straat af gegaan om te vragen of iemand parkeerplek had. Uiteindelijk moesten we wachten tot de school uit was en mochten we op het schoolplein staan. Er werd veel dubbel geparkeerd, maar iedereen (behalve wij) liet z’n sleutel op de voorband liggen zodat je er altijd uit kan, ideaal systeem ;-). Het verkeer wordt trouwens steeds chaotischer, je kan overal parkeren en so be it dat je dan in de weg staat 😉
Helaas werd het weer die dag in Istanbul steeds slechter. Toen wij Istanbul in gingen begon het ineens keihard te regenen. Wij stonden te schuilen in een portiek, komt er een bewoner (een oudere man) vragen of we binnen willen komen. Bijzondere ervaring om een huisje te mogen bekijken, die mensen hebben werkelijkheid nog minder dan wij in de auto (geen badkamer, ze gaan naar hamman, donkere kamer, geen bank). We kregen echte Turkse thee, en al spraken ze geen woord Engels, ze waren erg hartelijk!
’s Avonds kwamen Coriet, Bart en Martijn aan. Na een dagje Istabul bekijken zijn we met z’n vijven naar Troje gereden (ja het past met vijf in de auto). Het paard van Troje viel enigszins tegen, al kun je er wel leuke foto’s maken (zie foto’s bij media).
Na de gezellige dagen met Coriet, Bart en Martijn zijn we vanmorgen de bridge over de Bosphorus over gegaan en we bevinden ons nu officieel in Azië 🙂 (al rijden we straks in Georgië weer Europa in). Tot nu toe is onze ervaring dat iedereen erg vriendelijk en behulpzaam is. Iedereen wil je gedag zeggen en helpen. Net in de file kwam er een Turkse auto naast ons rijden, raampje open ‘goedendag, alles goed?’. Erg grappig (meestal).
Iedereen vraagt hoe het met de auto gaat: met de auto gaat het prima! Wij zijn erg blij met de inrichting, alles past erin zonder dat we losse dingen hebben. Tot nu toe is de koelkast het enige probleem dat we hebben: de temperatuur sensor is kapot. Op dit moment staat hij bij een waeco dealer en wordt hij of gemaakt of gaan we een nieuwe kopen, dus na vandaag is ook dit probleem opgelost.
Tot de volgende keer!
Daan & Annieke
Leuk jullie ervaringen te lezen,
Ben benieuwd naar de verder avonturen in Azië. Succes op jullie reis en geniet er van!!
Hoi Annieke en Daan,
Tof om jullie op deze manier te kunnen volgen! Kijk weer uit naar het volgende verslag! Have Fun!
A J
Raar maar waar. .. ik krijg geen mailtje als jullie iets posten. Maar gelukkig stuurt mama even een berichtje en kan ik toch mee lezen en toch lekker jaloers zijn zo ;-)…. geniet de komende tijd maar lekker van de rust, het reizen, van de auto en van elkaar!
Leuk dat de mensen zo leuk zijn! Ik kan me ook wel voorstellen dat jullie een hele bezienswaardigheid zijn met de auto 😉 Fijn dat alles goed gaat!
Turken zijn van nature behulpzaam en vriendelijk,dat heb ik al zo vaak ondervondenzeker toen ik alleen in Turkey was. Even een helpende hand of een glimlach. We hopen dat jullie nog veel van dit soort ervaringen zullen hebben. Dat zijn de krenten in de pap. Plezier jongens!!
Erg leuk om jullie verhalen te lezen! Elke dag weer een avontuur 🙂
Geniet ervan!!
Liefs Natascha
Mooie stad Ankara. Station van de TransSiberie( of TransMongolie) expres gezien? Mooie muurschildering. Ben benieuwd hoe jullie verder gaan. Liefs
We zijn net aangekomen en hebben nog niks gezien. Maar bedankt voor de tip, want we gaan zeker kijken!!
Helaas hebben we dit niet gezien. We waren het alweer vergeten, en het wordt niet in de reisgidsen genoemd. Helaas 🙁