Turkmenistan

Voor Turkmenistan was het alleen mogelijk om een transitvisum (maximaal 5 dagen) te krijgen, dit betekent dat wij 5 dagen de tijd hebt om van Iran naar Oezbekistan te rijden. De eerste indruk van Turkmenistan is dat het één grote zandbak is, op een paar kleine dorpjes na. Na 600 km vanaf de grens door dit eentonige landschap over een zeer slechte weg te hebben gereden doemt ineens Ashgabat op. Ashgabat is een stad die met niks te vergelijken is: grote marmeren witte paleizen, brede straten met bijna geen auto’s, alles picobello in orde en politieagenten voor elk gebouw die melden dat je geen foto mag maken. Wij hebben gecouchsurft bij een Turkse jongen, leuke ervaring.

Naast Ashgabat is er nog één belangrijk ander iets te zien in Turkmenistan: ‘the gate to hell’. In de jaren 50 zijn er gasboringen gedaan in de woestijn, daarbij is iets mis gegaan en is er een ontploffing geweest. Ze hebben het gas toen aangestoken met het idee dat het na 4 of 5 dagen wel uitgebrand zou zijn. Nu (50 jaar later) brandt het vuur nog steeds. Midden in de woestijn is een gat in de grond waar altijd vuur is. Voor ons was dit een hele bijzondere ervaring, bijzonder dat er zo’n natuurverschijnsel is door een fout in menselijk handelen.

Rijden in zandduinen was voor ons een nieuwe ervaring, helaas zijn we meteen bij de eerste zandduin gestrand. Na lucht uit de banden en gebruik van een schepje kwamen we gelukkig weer weg (na 3 pogingen). En sindsdien sjeesen we door de zandduinen, alles om snelheid te behouden!

Na 5 dagen in Turkmenistan (een land met slechte wegen en geen borden langs de weg) zijn we de grens naar Oezbekistan over gegaan. We hadden geluk bij de grens, we kwamen tegelijk aan met 3 auto’s van de mongolralley (mensen die van Europa naar Mongolië rijden in een aantal weken en daar hun auto doneren), ze werden iets soepeler en we hoefden maar de helft uit de auto te halen en te laten in plaats van alles! Het heeft ons slechts 3,5 uur gekost deze keer.

Oezbekistan

In Oezbekistan zijn de wegen helaas even slecht als in Turkmenistan. Wel asfalt, maar niet onderhouden en dus met mega veel gaten waardoor het vaak beter is om naast de weg te rijden. We zijn nu in Chiva, voor het eerst sinds 4 weken weer terrasjes en restaurantjes (en gezelligheid op straat). Chiva is de oudste handelsstad op de zijderoute, omgeven door woestijn, die erg mooi bewaard is gebleven. En handelen doen we, want geld opnemen vanuit de bank is 1,5 keer zo duur als de zwarte markt ;-). (1 euro is 2800 bij de bank, en op de zwarte markt 4700).

We hebben ruim twee weken in Oezbekistan en gaan dan de grens over naar Tajikistan (en komen Jorine en Pascal :)).

Liefs van ons!
Ps: Klik hier voor het filmpje tot Turkmenistan
Ps2: Klik hier voor de foto’s van Turkmenistan